Eigentijds

Dani verwachtte haar eerste kind. Dat op zich al maakte haar al gelukkig en dat lag vast aan die merkwaardige hormonen die een bewoonde baarmoeder aanmaakt. Maar wat ook bijdroeg aan haar hemelse gesteldheid was haar vriend Amir, die in tegenstelling tot Bram niets voelde voor rennen of voor vreemde meiden die niet Dani waren. Hij was niet overspelig, geen eikel, geen sportminnaar, geen egoïst of narcist en geen lafaard die op het beslissende moment bij zijn doorgaans verwaarloosde schoonmoeder ging uithuilen. Hij was een gewone jongen die als een hand in een handschoen van de juiste maat bij zijn geliefde Dani paste. 

Toen zijn geliefde nog onzwanger en fit was, werkten ze beiden vier dagen in de week, zodat ze vanaf vrijdag een lange weekends hadden, die ze besteedden aan uitstapjes naar leuke steden, waar ze zowel cultuur als trivialiteiten opsnoven, of dat ze doorbrachten met vrienden - ze hadden vrienden - of met familie, want beide hadden liefhebbende, warme families. Ze verdienden goed: Amir als scheikundeleraar aan een middelbare school, Dani als officemanager bij een groot reisbureau, wat inhield dat ze was wat vroeger de chef van het kantoor was. In de moderne tijd kan een jonge vrouw die functie vervullen, want je hoefde niet langer een kalende man die stinkt naar sigaren te zijn om in een werkomgeving gezag uit te oefenen. Dani ging over het wel en wee van de zeventig werknemers en het wee van de handvol directieleden, die haar vanwege haar opvallende competentie behoorlijk wat bevoegdheden toeschoven. Kortom, ook in haar werkomgeving was Dani gelukkig, want vanwege haar immer opgewekte persoonlijkheid en niet geringe intelligentie vielen de lasten van haar taak haar licht. 

Amir deed op school wat hij moest doen, was dus niet overijverig, want wie heeft weleens gehoord van beloning naar verdienste in het onderwijs, en Dani zorgde ervoor dat hij niet vergat dat dat daar niet bestond, zodat zijn lange weekenden vrij bleven van nakijkwerk of voorbereidingen van lessen. Hij lag goed bij de leerlingen, vooral bij de oudere meisjes, voor wie hij de knappe leraar was voor wie ze zich niet geneerden als hij ontspannen en gelijkwaardig met hen omging. Misschien overbodig om te vermelden, maar hij maakte er geen misbruik van, hoewel de meiden bereid waren hem volop gelegenheid te geven. Een aardige vent, vond iedereen, en Dani vond daar nog van alles bij, want ze was dol op hem en hij op haar. A match made in heaven, zoals de bard schreef.